Ik was in 2010 aan het hardlopen op de dijk. Het was een mooie zomerdag. Rechts van me lag een weiland en links van me de rivier. Het was warm en ik was de enige die de dijk in de lengterichting beliep. De rest van de mensen stak de dijk over naar de strandjes om verkoeling te zoeken. ‘Het zou toch mooi zijn als ik mijn training in het koele water kon uitvoeren’, dacht ik. Die gedachte liet me een decennium lang niet meer los. Hier moest ik iets mee.
Ik schoolde me in die tijd om. Ik haalde mijn diploma’s als sportmasseur, hardlooptrainer, lifeguard, zwemonderwijzer, examinator zwemABC en aquasportinstructeur. Ik besloot in mijn vrije tijd te gaan werken aan een alternatieve trainingsvorm met een lage impact voor hardlopers, die uit te voeren was tijdens gewone recreatieve zwemuren. In die periode gebeurde er natuurlijk van alles. We hadden een verbouwing, een verhuizing, er overleden familieleden en ik veranderde van vakgebied, maar mijn drang om een aanvullende trainingsvorm te ontwikkelen bleef overeind. Lees meer over mijn begin met aquarunning.
www.aquarunning.nl